Libre Mangarap, Pero Kailangang Tumaya

Tinawagan ako ng isa kong katrabaho. Kung wala daw akong masyadong ginagawa ay pakiayos naman daw ng kompyuter niya. Irepormat ko na daw dahil masyado ng madaming bayrus ang kumakalat dun. Pumasok ako para gawin ang pinakikiusap niya. Noong nakaraang araw, inayos ko din ang kompyuter ng isa ko pang kasamahan. Ako din ang nag-set-ap ng isa pang kompyuter para sa bagong empleyado ng opisina. At habang nirerepormat ko ang kompyuter ng nakiusap sa akin, naisipan ko munang magpatugtog.

Napansin kong walang naka-instol na Audio Driver sa kompyuter na ginagamit ko. Ako pa rin ang nag-instol dun. Bakit ba lagi na lang ako? Ako! Ako at ako. Eh hindi naman ako si Tolits! Kapag may nasira, ako ang tatawagin. Kapag may problema sa pi-si, ako ang hahanapin. Tsk! Trabaho ko ba ang ayusin ang mga iyon? Ay, isa nga pala akong IT sa pinapasukan ko. Tama pala, trabaho ko nga 'yun. Wala pala akong karapatan magreklamo.

Habang inaayos ko ang pi-si ng kasama ko, nag-isip-isip na lang ako. 'Yun lang naman ang pinakamasarap kong libangan eh. Ang mag-isip. Mahirap mag-isip kung walang pumapasok sa utak mo. Pero mas mahirap mag-isip kung wala ka naman talagang isip. 'Yun ang isipin mo.

Pangarap. Nag-isip na lang ako ng mga pangarap ko. Mga gusto kong mangyari sa buhay ko. Medyo madami. Pero kaya ko pa naman sigurong isa-isahin. Gusto kong magkaroon ng malaking bahay. Para dun ko patitirahin ang pamilya ko. Gusto kong yumaman para hindi na ako mamroblema sa pera at para makabili ng malaking bahay. Gusto kong magkaroon ng sariling negosyo para dun ako yayaman para makabili ng malaking bahay. Gusto kong maka-ipon ng malaki para makapagsimula ng negosyo para dun ako yayaman at para makabili ng malaking bahay. Gusto kong magkaroon ng magandang trabaho na may maayos na kita para maka-ipon ako ng malaki, para makapagsimula ng negosyo, para dun ako yayaman at para makabili ng malaking bahay. Gusto kong tulungan ang mga kapatid ko na maging maayos ang kinabukasan. Gusto kong magkaroon ng magandang edukasyon ang mga pamangkin ko. At makabili ng malaking bahay.

(Biglang tutugtog ang kanta ng Kamikazee. Ambisyoso)

Libre lang mangarap
Walang hanggan na pag-hiling
Libre lang mangarap
Managinip ka habang gising

Madami pa akong gusto. Pero dahil nga sa pangarap lang ito, hindi tayo sigurado kung makukuha natin 'yung mga gusto natin. Ang pangarap ay limampung porsiyento na posibleng matupad, at limampung porsiyento naman ang hindi. Mababalewala lang ang pangarap mo kung hindi mo naman sasamahan ng pagsisikap. Pero kahit na nasa kalahati lamang ang posibilidad na matupad ito, isusugal ko ang kalahating iyon para magbakasakaling matupad. Hindi ako matatakot kung sakaling pumanig sa akin 'yun kalahati na negatibo dahil alam ko namang sinubukan kong abutin ang pangarap na iyon.

(Sa parteng ito naman, biglang tutugtog ang kanta ng Parokya ni Edgar. Ted Hannah)

Para 'kong tanga, di ko man lang naisip
Na ang pangarap ay maninitiling panaginip
Kung wala akong gawin upang makamtan ka
Paano ka tatama kung di ka tataya

Pero sa mga nabanggit kong pangarap, bakit hindi ko nabanggit ang tungkol sa aking leading lady? Wala ba akong pangarap para sa kanya? Wala nga, hindi siya kasama sa pangarap ko. Nabanggit ko kanina. 50% ang positibo at 50% ang negatibo. Huwag ninyong isipin na natatakot akong isugal ang leading lady ko. Dahil kahit isang porsiyento 'yan, isusugal ko pa rin. Pero wala akong dahilan para isama siya sa pangarap ko. Bakit?

Dahil ang leading lady na tinutukoy ko. Ay hindi na isang pangarap. Siya ang pinangarap ko noon, pero sumugal ako para makuha lang siya. Kahit hindi ako sigurado na manalo sa sugal kong iyon, inilaban ko ang lahat ng meron ako. Manalo lamang ako para sa kanya. Ayokong lalo lang siyang mawala na wala naman akong ginagawa. Ang leading lady ko ngayon, siya ang napanalunan ko sa pagsugal ko. Nasa akin na siya, kaya hindi na siya isang pangarap lang.

(Tuluy-tuloy lang ang kanta ng Ted Hannah ng Parokya ni Edgar)

At pa'no kung hindi ako naakit ng tadhana
Eh di sana ay hindi ako ang iyong sinisinta
'di kaya sayang naman kung 'di ko man lang susulitin
Ang alay na babae ng tadhana para sa kin

Hindi siya kasama sa lahat ng pangarap ko. Dahil siya, si Loraine, Aning, Meann (isang babae lang 'yan) at kung anu-ano pang tawag sa kanya, ang magiging kasama ko. Magiging kasama ko para matupad ang lahat ng pangarap ko.

Mahirap pala ang magsulat ng seryoso, pero masarap naman sa pakiramdam kung mailalabas ito. Nagpapasalamat ako dahil sa kanya. Dahil dumating siya sa buhay ko. Ito ang post ko para sa araw na ito. Hindi ko na kailangang hintayin pa ang Araw ng mga Puso para sabihin ito sa kanya.