Dear Diary

Kagabi. Hmm... hindi pala. Kaninang madaling araw. May nakausap akong isang babae. Isang babae na ispesyal. Oo! Ispesyal siya. Isang special child. Pero kahit ganun siya, ganun na talaga siya, kaya huwag na nating baguhin. Basta nakilala ko siyang ganun siya, kaya masaya ako na ganun pa rin siya. Ganun kami nagkakilala pero kahit na gusto ko na humigit pa sa ganun, mas ok pa naman kami sa ganun. Sa ganito. Ganun! Ganun na nga. Word for the day.


'Yun na nga. Nung nag-usap kami, may naalala akong isang kwento. Isang kwento ng dalawang tao. Dalawang tao na iisa ang nararamdaman. Iisa ang nararamdaman pero parehong mali ang iniisip. Mali ang iniisip kaya nauuwi sa wala para sa kanilang dalawa. Nauuwi sa wala para sa kanilang dalawa, pero... napupulutan ng aral ng ibang taong makakabasa nito. Kung interesado ka, basahin mo ang kwento at kung hindi ka interesado... Hmm... basahin mo pa rin, pilitin mong magkaroon ng interes.

Girl's Diary:
Nakasalubong ko sa hallway ang hinahangaan kong lalaki. Nabangga niya ang siko ko. Tiningnan ko siya, pero hindi siya tumingin sa akin. Nangangarap lang ako at umaasa na titingnan din niya ako. Pero bakit at paano nga ba naman magugustuhan ng isang magaling na basketball player ng campus ang isang babaeng tinatawag nilang nerd.

Boy's Diary:
Nakasalubong ko ang nag-iisang babaeng gusto ko sa hallway. Aksidenteng nagkabanggaan ang mga siko namin. Hindi ako tumingin sa likod dahil alam kong hindi din naman siya lilingon. Paano nga naman magagawang magustuhan o masulyapan man lang ng isang sikat na babae dahil sa katalinuhan sa buong campus ang isang manlalaro ng basketbol na ang hawak lang ay bola.

Dahil lang sa pag-iisip nila na baka hindi sila magustuhan o baka maging masama lang ang kalalabasan sa hakbang na gagawin nila, kaya hindi nila masabi o maipakita man lang ang nararamdaman nila. Natatakot silang masaktan sa maaaring isagot ng isang tao, pero mas masakit siguro kung malalaman mong nagkamali ka ng iniisip. Mas masakit dahil hindi mo sinubukan man lang na ipaalam sa kanya.

Kaya ano pang hinihintay mo? Puntahan mo na siya at kausapin mo. Kung iniisip mo na walang siyang pera, mali ang iniisip mo. Mauutangan mo siya, subukan mo lang kausapin. Hindi lang ang nararamdaman niya ang itinatago niya, pati pera. Kaya gudlak sa'yo!
...